Πέμπτη, Απριλίου 03, 2008
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Εννέα το πρωί, οδηγώ προς τον Πειραιά. Πάω στη τράπεζα. Στο ραδιόφωνο ακούω ότι συνεχίζεται η απεργία στη Τράπεζα της Ελλάδος και υπάρχει έλλειψη μετρητών. Ανησυχώ αν θα έχει η τράπεζα μετρητά. Φεύγω ταξίδι και τα χρειάζομαι. Βρέχει καταρρακτωδώς και έχει κίνηση. Ανησυχώ. Θα προλάβω την Τράπεζα ; Θα έχει μετρητά ; Κάτω από τον ανισόπεδο κόμβο του Καραΐσκάκη βλέπω δύο άστεγους ξαπλωμένους. Σε δύο δεντράκια τεντωμένο ένα σκοινί και πάνω του απλωμένα μερικά ρούχα. Όχι για στεγνώσουν αλλά για να πλυθούν. Ο ένας άστεγος διαβάζει κάτι σαν παλιό βιβλίο, ο άλλος κοιτάει στο κενό σαν να ρεμβάζει. Κανένας τους δεν φαίνεται να ανησυχεί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Σόλων μου,
τι βλέπω είσαι εδώ στην πατρίδα;; Καλώς ήρθες. Αλήθεια, γιατί να ανησυχήσουν οι άστεγοι; γιατί δεν έχουν μετρητά τα ATM ή γιατί φτάνει η προθεσμία πληρωμής της δόσης του δανείου ή της ασφάλειας;; Αυτοί έχουν φτάσει σ' ένα απλούστατο τρόπο ζωής και ίσως ξέρουν να εκτιμούν και πράγματα που εμείς ξεχάσαμε να εκτιμούμε.
Τελικά ποιοι είναι οι άστεγοι σε αυτή τη ζωή;;;
@ meropi
Ναι είμαι εν Αθήναις για λίγες μέρες. Δεν ζηλεύω τους αστέγους αλλά μου πέρασαν αυτες οι σκέψεις που κατέγραψα.
@doctor
Σοβαρή ερώτηση
Σόλων μου, πέρασα να σου πω τις ευχές μου για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
Βρε Σόλωνα μου τι κάνεις στη μακρινή Νέα Υόρκη;; Είσαι καλά;;
Το νέο μου blog
Δημοσίευση σχολίου