Ισοτιμία Δολλαρίου Ευρώ

Η σκηνή στο Macy’s που πήγα τις προάλλες να αλλάξω μία μπλούζα. Τώρα τελευταία οι κατασκευαστές μίκρυναν τα μεγέθη. Μεγέθη που μου έκαναν τώρα είναι στενά.

Καθώς λοιπόν κατευθύνομαι προς το ταμείο ακούω Ελληνικά. Από συνήθειο κοντοστέκομαι και στήνω αυτί. Πάντα στις μη Ελληνόφωνες χώρες άμα ακούσεις τη γλώσσα σου στήνεις αυτί. Κανόνας.

Δύο κυρίες. Μαλλί ξανθό, η μία με εμφανείς σκούρες ρίζες.

- Ωραία μπλούζα πόσο κάνει?

- Πενηνταεννιά δολλάρια

- Και σε ευρώ?

(η άλλη βγάζει το κινητό της και με τον αντίχειρα πατάει νούμερα .Στην αρχή νόμισα πως παίρνει κάποιον τηλέφωνο να ρωτήσει. Μετά κατάλαβα πως το κινητό είχε claculator).

- σαρανταπέντε ευρώ

- αποκλείεται (με ύφος πλέριο σιγουριάς και αυτοπεποίθησης)

- ε μα. . .διαίρεσα με ένα κόμμα τρία. Έτσι με είπε ο Παύλος (άτσα Σαλονικιές οι κυρίες)

- κάποιο λάθος θα κάνεις.

- Λες να με είπε να το πολλαπλασιάσω ?

- Ξερω γω. . . ίσως

(ξαναβγαίνει το κινητό. Ο αντίχειρας αγγίζει τα όρια του στραμπουλίγματος)

- Εβδομηνταοκτώ περίπου

- ε ναι για. Πιο σωστό ακούγεται. Δηλαδή και πάλι τζάμπα, αλλά. . .

θα πάρω τρεις.

- στο ίδιο χρώμα?

- έρχεται και σε άλλο?

- Μις μις – δις μπλούζ κάμς ιν αδερ κόλορς ?

(η πωλήτρια τους πληροφορεί ότι εκτός από το άσπρο που κρατά στο χέρι της βγαίνει και σε μπλε και σε καφέ

- οκέι αι γουιλ τέικ θρί

- Which colour?

- Ολ – ολ κολορς

- Three of each?

- Γιές

(Η πωλήτρια κατευθύνεται προς την αποθήκη κι εγώ προ το ταμείο,

με τη σκέψη να με βασανίζει. Αν έκανε σωστά τον λογαριασμό, πόσες

μπλούζες θά παιρνε?)

Εκτελεστικές σκέψεις περί στρουθοκαμηλισμού

Γιατί απαγχονίστηκε ο Σαντάμ;

Εύκολο.

- Γιατί είναι υπεύθυνος για την θανάτωση χιλιάδων αθώων Ιρακινών.

Μπίιιιιιιιπ – Λάθος.

Κι άλλοι είναι υπεύθυνοι για το θάνατο χιλιάδων αθώων Ιρακινών αλλά δεν εκτελούνται. Ούτε καν κατηγορούνται.

Ο Σαντάμ Χουσέιν εκτελέστηκε γιατί έχασε. Γιατί αν κέρδιζε άλλοι θα φορούσαν τώρα θηλειές. Πανάρχαιο το αξίωμα. Ουαί τοις ηττημένοις.

Το βίντεο το είδαμε όλοι , το καλό, το επίσημο. Ο Σαντάμ ήρεμος, σαν έτοιμος απο καιρό. Τού πέρασαν την θηλειά , νομίζεις και του δέναν την γραβάτα για ένα επίσημο γεύμα. Η μόνη παραφωνία οι δήμιοι. Με πολιτικά ρούχα και κουκούλες θύμιζαν τούς άλλους. Τους κακούς. Μπέρδεμα.

Μετά ήρθε και το άλλο βίντεο το ανεπίσημο, το αμοντάριστο, το αρετουσάριστο. Εκεί είδαμε κι ακούσαμε άλλα πράματα. Βρισιές , κραυγές, προσευχές. Η εκδίκηση κατάφορη, σε όλο της το μεγαλείο.

Και την επαύριο οι αντιδράσεις.

- Φρίκη τι πράγματα ειν΄αυτά. Δεν πρέπει να τα δείχνει η τηλεόραση.

(Αν δεν το έδειχνε είναι σα να μην έγινε.)

- Γίναμε μάρτυρες μιάς βάρβαρης εκτέλεσης.

(Σε αντίθεση με τις πολιτισμένες εκτελέσεις που γίνονται στον υπόλοιπο κόσμο)

Αυτά μας πειράξανε. Πως η εκτέλεση έγινε δημόσια (Τηλεόραση , ο νέος δήμος)

Και πως έγινε βάρβαρα (Βιντεο-κινητό ο νέος μάρτυρας)

Και τι είναι πολιτισμένη εκτέλεση ;

- Να, σε θάλαμο αερίων. . . . .

Α ναι, που κόβει τον αέρα και ο μελλοθάνατος αγωνίζεται να βρει τις τελευταίες σταγόνες οξυγόνου, ρουφόντας κενο, το κενό του αέρα που γδέρνει το λαρύγγι με ασφυξία. . . . .

- Η σε ηλεκτρική καρέκλα. …

Εκεί που ο τελευταίος ήχος που ακόυει ο μελλοθάνατος είναι το τσιρτσίρισμα τον χιλίαδων βάτ που διαπερνούν το κορμί του . . . .

- Η με τον ορό θανάτου. ..

Ναι, όντως , έχει γίνει πολύ δημοοφιλής τώρα τελευταία, ο πιο πολιτισμένος τρόπος εκτέλεσης. (Αλήθεια απολυμένουν τη βελόνα πριν το θανάτιο τρύπημα;)

- Κι αν γινόταν χωρίς βιντεοσκόπηση . . . . .

Ναι στα κρυφά, όπως έγιναν οι χιλιάδες άλλες εκτελέσεις του 2006, τότε όλα θα ήταν καλά κι όλλα θα ήταν ωραία. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Και τώρα όλοι ξεσηκωμένοι. Όχι άλλες βάρβαρες δημόσιες μεσαιωνικές εκτελέσεις. (Αν είναι πολιτισμένες, σύγχρονες και κρυφές δεν πειράζει. Είπαμε, κάτι που δεν βλέπουμε δεν μας ενοχλεί.)

Ε όχι λοιπόν. Διφωνώ. Ναι . Ναι στις δημόσιες και βάρβαρες εκτελέσεις. Όλλες στη φόρα. Όλλες στην TV. Να τις δούμε. Στο σπίτι μας. Στο σαλόνι μας. Ναι. Να δούμε το ματωμένο ασώματο κεφάλι του σαουδάραβα που παραβίασε το κοράνι, να πέφτει με κρότο στην λεκάνη του δημίου την ώρα που εμείς βάζουμε λίγη ακόμα σάλτσα στα μακαρόνια μας. Ν’ ακούσουμε τον μεταθανάτιο ρόγχο του κινέζου που είχε τρία γραμμάρια χασίσι στην τσέπη του, και να δούμε τα θωλά άψυχα μάτια του καθώς τσεκάρουμε τα αποτελέσματα στην αθλητική εφημερίδα.

Όλες οι εκτελέσεις, πολιτισμένες τε και βάρβαρες, δημόσιες. Πόσες; Επίσημα πέρσυ 2,148 εκτελέσεις. Στην πραγματικότητα σύμφωνα με την Ελέυθεροτυπία 8,000-10,000 .

Γύρω στις 20-30 την ημέρα. Να τις βλέπουμε όλες. Μία την ώρα. Σε όλα τα κανάλια.

Και όχι μόνο τις εκτελέσεις . Όλα να τα βλέπουμε. Και τα φέρετρα των Αμερικανών που γυρνούν σημαιοσκέπαστα απ΄το Ιράκ και αλλού. Και τα φέρετρα απο σανίδες των Ιρακινών. Και τα σκορπισμένα μέλη των ανύποπτων ισραηλιτών και παλαιστινίων. Να πιτσιλίσει το αίμα το φακό να το δούμε έτσι μπροστά μας, δίπλα μας. Να σοκαριστοούμε. Να ταρακουνιθούμε. Κι ίσως, που ξέρεις, αυτό το ταρακούνημα μπορεί να μας βοηθήσει να βγάλουμε το κεφάλι μας απ την άμμο.

ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Πέρασε η χρονιά, μπήκε η καινούργια. Καλή χρονιά, χρόνια πολλά σε όλλους.

Τό κανε το ΤΙΜΕ, τό καναν ΤΑ ΝΕΑ, τό καναν όλοι οι σοβαροί δημοσιογραφικοί οργανισμοί , ε να το κάνουμε και μείς . Να ανακηρύξουμε Πρόσωπο της χρονιάς.

Μετά απο πολλές διαβουλεύσεις με τους συμβούλους μας και μετα απο ώριμη σκέψη καταλήξαμε πως το πρόσωπο της χρονιάς είναι η Παιδεία στην Ελλάδα (η μάλλον η έλλειψη αυτής). Κάτι το άρθρο 16, κάτι οι μακριές σε διάρκεια απεργίες των δασκάλων, κάτι οι καταλήψεις, έκαναν την Παιδεία πρωταγωνίστρια του 2006.

Η Παιδεία, αποτέλεσμα καλής και σωστής εκπαίδευσης φαίνεται να ασθενεί. Εμείς οι απο μακρυά παρατηρούντες είμαστε μπερδεμένοι. Βλέπουμε τις ‘προοδευτικές’ δυνάμεις να υποστηρίζουν την κατεστημένη κατάσταση και ‘συντηρητικές’ δυνάμεις να προωθούν αλλαγές. Βλέπουμε εκατομμύρια δολλαρίων και ευρώ να δωρίζονται απο πλούσιους Έλληνες σε ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα και να απαγορέυονται συνταγματικά παρόμοια ιδρύματα να λειτουργήσουν στην Ελλάδα. Και στις πιο κάτω βαθμίδες ακόμα χειρότερα. Δημοτικά Γυμνάσια και Λύκεια όπου σχολικές θεατρικές αίθουσες, σχολικές ορχήστρες, σχολικές βιβλιοθήκες, διδασκαλία βασει πολυμέσων, ακούγονται σαν ιδέες εξωγήινων. Υπάρχουν δάσκαλοι που δεν έχουν κάν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αν είναι δυνατόν.
Και το αποτέλεσμα, 40 τοις εκατό των αποφοίτων λυκείου να μήν ‘πιάσουν’ τη βάση, να μήν έχουν δηλαδή τις βασικές γνώσεις για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Η ελλειπής εκπαίδευση γεννά έλλειψη Παιδείας. Η έλλειψη παιδείας είναι η ρίζα πολλών ‘κακών ’ της καθημερινής ζωής μας. Απ' τον δημόσιο υπάλληλο που σε αγνοεί μιλώντας στο τηλέφωνο με τη γκόμενα ώς τον μεγαλοπιασμένο λεφτά που ανάβει την πουράκλα του δίπλα σου την ώρα που προσπαθείς να απολαύσεις το φαγητό σου.

Τώρα βέβαια υπάρχει ένα τεχνικό πρόβλημα. Η Παιδεία δεν είναι πρόσωπο. Και πως ένα μη πρόσωπο είναι πρόσωπο της χρονιάς ; Σωστό. Ίσως όμως είναι καλή ιδέα να την πρoσωποποιήσουμε και να την αντιμετωπίσουμε σαν πρόσωπο και μάλιστα πρόσωπο που ασθενεί. Αν όλοι τη δούμε έτσι και όταν λέω όλοι, εννοώ ακαδημαικοί , σπουδαστές,
μαθητές, γονείς, επιχειρηματίες, και πολιτικοί (όχι ψηφοθηρικά βέβαια) και βαλθούμε να βρούμε τη σωστή και μακροπρόθεσμη θεραπεία, ίσως τότε να σταματήσουμε να βλέπουμε χώρες σαν την Φινλανδία και την Ιρλανδία μπροστά μας και απο απόσταση. Αλλιώς ίσως σε λίγα χρόνια να βλέπουμε μπροστά μας, και σε απόσταση χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και, γιατί όχι, και η Τουρκία.