Πέμπτη, Απριλίου 19, 2007

Θα ναυαγήσουμε ;

Η κουβέντα, μαζί με φραπεδάκι, τσιγαράκι και τα άλλα απαραίτητα έφθασε αναπόφευκτα και στο πρόσφατο ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond.

Προσπαθούσα με λογικά, κατά τη γνώμη μου, επιχειρήματα να εξηγήσω στους παρακαθήμενους ότι για μία εταιρεία κρουαζιέρας η ζημιά από μία βύθιση είναι τεράστια και εξέφραζα αμφιβολίες για την θεωρία ότι το πλοίο “το βύθισαν” επίτηδες.

- Μα δεν ήταν το πλοία ασφαλισμένο; με ρωτάει ο Παύλος

- Φυσικά ήταν, απαντώ

- Ε, και που ξέρεις εσύ ότι το πλοίο δεν ήταν σαπάκι και η ασφάλεια διπλάσια της αξίας του;

- Δεν το ξέρω αλλά…

- Άρα έχω δίκιο, το βύθισαν! με διακόπτει με το μειδίαμα του θριαμβευτή.

Θεώρησα ανώφελο να συνεχίσω την κουβέντα και τους ρώτησα ποιος έχει δει τους 300 έτσι να αλλάξουμε θέμα.

Στο δρόμο προς το σπίτι σκεφτόμουν το συλλογισμό του Παύλου. ΄΄Και που ξέρεις ότι δεν. . . άρα …΄΄ Αυτό που το ακούμε συχνά . “Και που ξέρω εγώ πως . . .’’ . Μια τεράστια παγίδα γιατί το να αποδείξει κανείς ότι δεν έγινε κάτι είναι από δύσκολο έως αδύνατο. Αυτό εκμεταλλεύονται και οι διάφοροι δημόσιο λόγο έχοντες. Διατυπώνουν μία θεωρία-κατηγορία χωρίς βάση και στοιχεία, και πρέπει ο κατηγορούμενος να αποδείξει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο αλλά τώρα τελευταία με την άνθηση των τηλεπαραθύρων και των πανειδημόνων δημοσιογράφων έχει φθάσει σε επίπεδα επικίνδυνα. Κάθε άσχετος, κάθε πικραμένος που έχει δημόσιο λόγο μπορεί αβασάνιστα να κατηγορήσει οποιονδήποτε όχι βάσει στοιχείων αλλά βάσει υποψίας “και που ξέρω εγώ ότι δεν …”, να μεταφέρει την υποψία στην κοινή γνώμη και άντε μετά να αποδείξεις ότι ο γάιδαρος δεν πετάει.

Αλίμονο στην κοινωνία που το τεκμήριο της αθωότητας περιορίζεται μόνο στις δικαστικές αίθουσες, ενώ σε κάθε άλλο επίπεδο κυριαρχεί το τεκμήριο της αβάσιμης υποψίας , του “ και που ξέρω εγώ πως δεν….”

Αλίμονο στη κοινωνία που μπορεί ο καθείς αβασάνιστα και ατιμώρητα να διατυπώσει
δημόσια αβάσιμες κατηγορίες μεταφέροντας το βάρος της απόδειξης στον κατηγορούμενο.

Αλίμονο στην κοινωνία που οι έχοντες δημόσιο λόγο δεν είναι υπόλογοι του λόγου τους.

Φοβάμαι πως μια τέτοια κοινωνία οδεύει προς ναυάγιο. ¨Ενα ναυάγιο με αποτελέσματα πολύ πιο οδυνηρά από μερικούς λαδολεκέδες στα βράχια μιας καλντέρας.

10 σχόλια:

λόγια του αέρα είπε...

Ωραίο κειμενο.
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Πράγματι, έτσι λένε: “ και που ξέρω εγώ πως δεν…” . Κάθε άσχετος μιλάει για όλα γιατί αυτός ξέρει και τα φανερά και τα κρυμμένα και τις συνομωσίες και όλα.

Σόλων, μένεις στη Ν.Υόρκη; Με έλληνες είχες τη συζήτηση που αναφέρεις;

SOLON είπε...

Η συζήτηση ήταν στο Κολωνάκι. Είχα πάει στην Ελλάδα για Πάσχα.Πάω συχνά στην Ελλάδα όπως αναφέρω σε άαλο σχόλιο για την παιδεία.

harrygrath είπε...

Σχετικα με το θεμα της θανατικης ποινης,ο μισος κοσμος ειναι υπερ & ο μισος κατα. Γι' αυτο,αν υπαρχει δημοκρατια,οι μισοι φονιαδες ,οι πλεον ειδεχθεις,πρεπει να εκτελουνται & οι μισοι οχι.
Στα μισα κρατη του ΟΗΕ υπαρχει δημοκρατια,εστω & με ελαχιστες εκτελεσεις,στα αλλα μισα ομως η δικτατορια των criminal lovers.
Οι δημοκρατες αγωνιζονται για δημοκρατια,οι φασιστες ολων των ειδων για δικτατορικη επιβολη της αντιληψης τους.
Οι Ιρακινοι θελουν Ποινη κατα 80%,οσο ειναι η νορμα στον μωαμεθανικο κοσμο. Οι Γκρηκς,οσο & οι Αμερικανοι,κατα 65%.

SOLON είπε...

Η ζωή είναι ανθρώπινο δικαίωμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπόκεινται στον κανόνα της πλειοψηφίας.

Ανώνυμος είπε...

Η ζωη ειναι αντικειμενο ανωτερων ιδεωδων,οπως το Δικαιο & η Ελευθερια. Σαν αντικειμενο Δικαιου,υποκειται σε υποβαθμιση ( φυλακιση) ή αφαιρεση ( Ποινη).
Ο πολιτισμος ξεκινα,οταν ανωτερα ιδεωδη τιθενται πανω απο την υλη. Αλλιως,γυριζουμε στο μεσαιωνικο σκοταδισμο της Καθολικης εκκλησιας.Οχι Ποινη,ευθανασια,εκτρωση,αντισυλληψη,διαζυγιο.

SOLON είπε...

Καμμία αντίρηση σχετικα με την ανωτερώτητα των ιδεωδών. Σε μία ατελή κοινωνία που η δικαιοσύνη διεκπεραιώνεταιαπο ανθρώπους που υπόκεινται σε λάθη, πλάνες κλπ μία ποινή που δεν έχει περιθώριο επανόρθωσης είναι απαράδεκτη.

harrygrath είπε...

Γι' αυτο & η Ποινη πρεπει να εφαρμοζεται στις σιγουρες περιπτωσεις,τυπου Σανταμ.
Αν καποιοι ανθρωποι ειναι καλοπροαιρετοι,πιστευουν στο Δικαιο αλλα εχουν συναισθηματικη αδυναμια για θανατωση,πρεπει να προσπαθουν να σκληρυνουν.
Υπαρχουν τερατα που ηδονιζονται να σκοτωνουν. Δεν τους αξιζει συμπονια,λυπηση,χαρη.Καληνυχτα.

mtryfo είπε...

solon said:Αλίμονο στην κοινωνία που οι έχοντες δημόσιο λόγο δεν ειναι υπόλογοι του λόγου τους....

Δυστυχώς, στη χώρα μας οι έχοντες δημόσιο λόγο ΔΕΝ είναι υπόλογοι κατα τεκμήριον και δεν φτάνει αυτό προσπαθούν να μας πείσουν και για το αντίθετο.

SOLON είπε...

@mtryfo
Είναι λυπηρό. Νομίζω πως σχεδόν όλα τα προβλήματα στην Ελλάδα ανάγονται σε δύο θεσμικές ελλείψεις. Έλλειψη σωστής παιδείας και έλλειψη σωστής δικαιοσύνης.

ManBlogg είπε...

Αγαπητέ solon, αυτή η νοοτροπία του "απόδειξέ μου ότι δεν πετάει ο γάιδαρος" είναι χαρακτηριστική ανθρώπων που δεν έχουν θέληση να σε εξυπηρετήσουν (δημόσιες αλλά και ιδιωτικές υπηρεσίες όταν λειτουργούν μονοπωλιακά) αλλά και ανθρώπων που προφανώς δεν έχουν επιχειρήματα να στηρίξουν την άποψή τους. Αντίστοιχα "επιχειρήματα" έχουν και οι άνθρωποι κατασκευάζουν συνωμοσίες παντός είδους. (Βλέπε 11η Σεπτεμβρίου και προγραμματισμένο σχέδιο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ για αφορμή επίθεσης Αφγανιστάν/Ιράκ)